در جامعه روانشناسی و رواندرمانی ایران، مکتب اگزیستانسیالیسم اغلب با نامهایی چون اروین یالوم و رویکرد انسانگرایانه-وجودی پیوند خورده است. این برداشت، هرچند ارزشمند و مؤثر، اما ممکن است ما را از دیدن گستره وسیعتر و پیچیدگیهای رواندرمانی وجودی باز دارد. نشست حاضر، با الهام از بینشهای عمیق کتاب "درمانهای وجودی" اثر میک کوپر (با ترجمه فرشید مرادیان و نوشین مجلسی)، به چالش کشیدن همین برداشت رایج است. آیا ما واقعاً "اگزیستانسیالیست" به معنای جامع کلمه هستیم، یا تنها با بخش خاصی از این جریان فکری ارتباط برقرار کردهایم؟
فرشید مرادیان
علی حسنزاده
امیرحسین ابراهیم