این دوره به صورت سهگانه طرح میشود در گام اول سه جلسه نزاع بین عقل و اراده در گام دوم سه جلسه عقل و میل و در گام سوم سه جلسه عقل و بدن به نزاع برخواهند خواست. در هر سه دوره فروید پایان کار است، چه زمانی که برای بررسی اراده از شوپنهاور آغاز میکنیم چه زمانی که برای بررسی بدن از مارکی دو ساد و یا برای بررسی میل از شیلر شروع کنیم.
اما در دوره اول :
اراده نزد شوپنهاور همان نومن کانتی است و از این جهت قسمی رازگونگی و دور از دسترس آگاهی بودن را در خود دارد. همین اراده اما خاصیتی دوگانه دارد، از سویی میل به حیات را در درون خود می پروراند و از سوی دیگر کور است و همین کوری منشا رنج و شر بشریست. شوپنهاور سعادت را به گونهای معکوس در خلاصی از این اراده میبیند. همین اراده در نیچه به گونه ای دیگر طرح می شود. نیچه شوپنهاور را وارونه میکند، اراده در فلسفه بواسطه جدایی فلسفه از زندگی بدل به راز شده و با آری گویی به زندگی اراده خود را به شکل خواست زندگی متجلی میکند. اجابت این خواست درهمآمیزی با زندگی است و فاصله گرفتن از آن ناتوانی در برآوردن زندگی از پوچی را به دنبال دارد. اینجا اراده بدل به نیروی پیشران زندگی شده و در خواست توانایی یا اراده به قدرت تجلی می یابد
در ادامه این دو اندیشمند، فروید رازگونگی اراده شوپنهاور را این بار در قالب قلمرو ناآگاه بازسازی میکند با این تفاوت که ابزاری برای گشودن این راز و کشاندن آن به آگاهی به دست میدهد. همینطور خواست زندگی نیچه را در کنار خواست مرگ نشانده و این دو را به عنوان دو بنیاد هستی طرح میکند. اراده دوپاره میشود، در فرمی به لذت تعلق میگیرد و در فرمی دیگر به سرکوب. اراده بدل به تعارضی درون خویش میشود ورنج سرنوشت لذت است.
طرح درس دو دوره بعدی هم به ترتیب پس از برداشتن هر گام داده خواهد شد.