در این دوره، فلسفهآموزان با احوال، آراء و آثار سورن کیرکگور، فیلسوف و متأله نامدار دانمارکی آشنا میشوند. کیرکگور بهحق «پدر اگزیستانسیالیسم» شناخته میشود، چرا که با نقد رویکرد جمعگرایانه هگل، بر فردانیت و مسئولیتپذیری انسان در مواجهه با مسائل عمیق زندگی (مانند ایمان، عشق، مرگ و ملال) تأکید کرد.
از بزرگان فکری اسکاندیناوی در قرن نوزدهم، همتراز با چهرههایی مانند هانس کریستین آندرسن و هنریک ایبسن.
مخالف خردگرایی عصر روشنگری و فلسفه سیستماتیک هگل.
از نخستین فیلسوفانی که به بررسی نظاممند سبکهای زندگی و معناداری آنها پرداخت.
۱. نقد مسیحیت رسمی:
رد مسیحیت عقلانیشده کلیسای لوتری.
تأکید بر ایمان شخصی و رابطه مستقیم با امر قدسی.
۲. سپهرهای سهگانه زندگی:
زیباییپرستانه (تعهد به لذت فردی → منجر به ملال).
اخلاقمدارانه (پایبندی به اصول جمعی → منجر به احساس گناه).
ایمانگروانه (تسلیم در برابر خدا → تنها راه رستگاری).
۳. شهسوار ایمان:
الگوی انسان اصیل که مانند ابراهیم، حاضر به قربانی کردن محبوبترین داشتهها در راه ایمان است.
ایمانِ مورد نظر کیرکگور، فراتر از عقلانیت و همراه با ترس و لرز و شورمندی است.
۴. روش ادبی-فلسفی:
استفاده از ناموارهها (اسمهای مستعار) و شخصیتهای خیالی برای بیان ایدهها.
ترکیب ظرافت فلسفی با بلاغت ادبی و الهیات وجودی.
۱. شناخت زندگی و آثار کیرکگور.
۲. درک نقدهای او به مسیحیت نهادینه و الهیات دانشگاهی.
۳. تحلیل سپهرهای زیباییپرستانه و اخلاقمدارانه.
۴. بررسی مفهوم شهسوار ایمان بهعنوان اوج زیست دینی.
آشنایی مقدماتی با تاریخ فلسفه جدید.